احساس فشار در پشت چشم هميشه ناشي از مشكلي در داخل چشم نيست. در اين وضعيت، مشكل معمولاً مربوط به قسمت ديگري از سر شما است. اگرچه بيماري ها و مشكلات چشم مي تواند باعث درد چشم و مشكلات بينايي شود، اما بندرت باعث فشار پشت چشم مي شوند.

علل

چندين حالت زير مي تواند باعث ايجاد فشار در پشت چشم شوند:

• مشكلات سينوسي
• سردرد
• بيماري گريوز
• آسيب به عصب بينايي
• دندان درد

تشخيص 

معمولا پزشك عمومي اولين شخصي است كه شما براي حل و درمان مشكل خود به آن ها مراجعه مي كنيد. در برخي موارد اگر پزشك عمومي نتواند مشكل را به تنهايي حل كند شما را به متخصصان زير ارجاع ميدهد:

• پزشك متخصص گوش و حلق و بيني (ENT)
• متخصص مغز و اعصاب خوب
• متخصص چشم پزشك

متخصصان براي بررسي دقيق و تشخيص مشكل شما، تست هاي زير را انجام ميدهند:

• معاينه فيزيكي
• گرفتن تاريخچه پزشكي
• آندوسكوپي
• MRI
• CT اسكن
• سونوگرافي
• آزمايش خون
• جذب يد راديواكتيو
• افتالموسكپي

درمان

درمان فشار پشت چشم به علت اصلي علائم شما بستگي دارد:

در مورد سينوزيت، اگر باكتري ها باعث عفونت شوند، پزشك براي درمان آنتي بيوتيك تجويز مي كند. براي يك عفونت مزمن سينوسي (طولاني مدت) ، لازم است به مدت سه تا چهار هفته آنتي بيوتيك مصرف كنيد.

براي سردردها مي توانيد از مسكن هاي بدون نسخه مانند آسپرين، استامينوفن (تيلنول) يا ايبوپروفن (Motrin ، Advil) استفاده كنيد.

در صورت ابتلا به بيماري گريوز، پزشك مي تواند دارويي را تجويز كند كه توانايي غده تيروئيد شما در ايجاد هورمون ها را مسدود كند.

در مورد نوريت اپتيك ، پزشك ممكن است داروهاي استروئيدي به شما بدهد تا تورم عصب بينايي شما را كاهش دهد. اگر MS باعث ايجاد نوريت نوري شده باشد، پزشك ممكن است داروهايي مانند اينترفرون-بتا-۱ را براي جلوگيري از آسيب بيشتر به عصب تجويز كند.

اگر مشكل تراز بايت دندان يا فك داشته باشيد، دندانپزشك و متخصص ارتودنسي شما مي تواند با كمك ابزار ارتودنسي مشكل را حل كند

سايتوكس (Cytoxan) دارويي است كه ممكن است براي افراد مبتلا به اسكلروز متعدد داده شود. كه با سركوب سيستم ايمني بدن كار مي كند. اين دارو براي افراد مبتلا به ام اس تجويز مي شود زيرا تصور بر اين است كه اين بيماري در نتيجه ي فعاليت غير طبيعي يا گمراهي سيستم ايمني بدن است. سايتوكس (Cytoxan) مي تواند سلول هاي سفيد خون را از حمله سيستم عصبي مركزي بدن بازدارد، در نتيجه موجب كاهش فعاليت بيماري ام اس مي شود.

اين دارو به طور مستقيم به صورت درون وريدي (IV) تجويز مي شود. متاسفانه، سايتوكس (Cytoxan) مي تواند عوارض جانبي جدي ايجاد كند.يك متخصص مغز و اعصاب خوب  در مزايا و خطرات بالقوه آن با شما و خانواده تان  صحبت مي كند. اگر شما هر گونه نگراني و يا سوال داريد، آنها را با تيم مراقبت هاي بهداشتي خود در ميان بگذاريد.

عوارض جانبي سايتوكس (Cytoxan) چه هستند؟

عوارض جانبي  Cytoxan ممكن است شامل موارد زير باشد:

• تهوع
• استفراغ
• نازك شدن/ ريزش مو
• تعداد گلبولهاي سفيد خون پايين

براي كنترل تهوع در درمان با سايتوكس (Cytoxan)، دكتر شما احتمالا Zofran يا Reglan تجويز كند. عوارض جانبي ممكن است شامل:

• سرگيجه
• سردرد
• اسهال يا يبوست
• دهان خشك
• احساس خستگي
• بي قراري

چگونه بايد براي درمان با سايتوكس (Cytoxan) آماده شوم؟

شما بايد چند روز قبل از آغاز درمان با سايتوكس (Cytoxan) ،  براي انجام آزمايشات قبل از درمان، به مراكز درماني مراجعه نماييد، اين آزمايشات عبارتند از:

آزمايش خون، آزمايش ادرار (آناليز ادرار)، و نوار قلب (ECG).

اندازه گيري وزن و قد

كسب اطلاعات در مورد داروهاي پيش – درمان  براي كنترل تهوع.

زماني كه براي درمان آمده ايد، مطمئن باشيد كه لباس راحت، لباس هاي گرم و چيزي براي گذراندن وقت، مانند يك كتاب همراه داريد.

در طول درمان با سايتوكس (Cytoxan) چه اتفاقي مي افتد؟

انتظار مي رود حدود سه تا چهار ساعت در هر روز كه شما Cytoxan دريافت مي كنيد، در مركز درماني باشيد. پرستار قبل و بعد از درمان فشار خون و نبض شما را بررسي مي كند.

در طول درمان، شما معمولا تركيبي از Cytoxan و ساير داروها دريافت مي كنيد، كه ممكن است شامل Solu-Medrol (ضد التهاب كه التهاب را كاهش مي دهد)، Zofran (داروي ضد تهوع)، و / يا Reglan (داروي ضد تهوع) و مايعات داخل وريدي از طريق IV drip باشد.

تشخيص تشخيص بيماري ام اس يا اسكلروز چندگانه (MS) مي تواند براي پزشكان يك چالش باشد. هيچ آزمايش قطعي براي شناسايي افراد مبتلا وجود ندارد و بسياري از بيماري ها هستند كه داراي علائم مشابه با ام اس هستند.

اما يك متخصص مغز و اعصاب خوب  كه متخصص در درمان اين بيماري است، بايد قادر به بررسي احساس شما باشد و به شما كمك كند تا متوجه شويد آيا نشانه هاي شما به معناي ابتلا به MS و يا مشكل ديگري است.

تشخيص بيماري ام اس 

• دكتر شما با پرسش هايي در مورد سابقه پزشكي شما و نشانه هاي شما شروع خواهد كرد. او همچنين چند آزمايش از شما مي خواهد تا ببيند آيا مغز و نخاع آنطور كه بايد، در حتل كار هستند. اين آزمايشات شامل:
• آزمايشات تصوير برداري، مثل MRI، تا نگاهي دقيق تر به مغز شما صورت گيرد
• سوراخ نمودن كمر، سوراخ نيز براي بررسي مايعاتي كه در ستون فقرات شما جريان دارند.
• آزمايشات الكتريكي، به نام پتانسيل هاي برانگيخته، براي اينكه آيا ام اس مسيرهاي عصبي شما را تحت تاثير قرار داده است
• آزمايش خون

آيا نيازي به سوراخ كردن كمر (Signal Tap) مي باشد؟

زماني كه پزشكان اين آزمايش را انجام مي دهند، به دنبال بررسي دقيق مايع واقع در ستون فقرات شما به نام مايع مغزي نخاعي مي باشد تا سطوح بالاتر پروتئين و ديگر مواد را كه نشانه هايي از اين بيماري هستند مورد بررسي قرار دهند اين تست مي تواند در تشخيص MS مفيد باشد، اما اثبات مطلق اين بيماري نمي باشد. در صورت نياز به سورخ شدن كمر، پزشك به شما اطلاع خواهد داد.

ساير آزمايشات ام اس

تست هاي الكتريكي اعصاب، به نام پتانسيلهاي برانگيخته مي توانند به پزشكان در اثبات اين موضوع كمك  كنند آيا اين بيماري بخش هايي از مغز  كه مربوط به ديدن، شنيدن، و احساس كردن هستند را تحت تاثير قرار داده است. دكتر شما سيم هايي را بر روي پوست سر شما قرار مي دهد تا پاسخ مغز شما را در حال ديدنِ يك الگو در صفحه نمايش، شنيدن يك سري از صداها، و يا  دريافت پالس هاي الكتريكي در دست يا پاي شما را مورد بررسي قرار دهد.

دكتر شما ممكن است با استفاده از آزمايش خون، احتمال ابتلا به ساير بيماري هاي مشابه با MS را رد كند. اگر چه غير ممكن است اين بيماري با يك آزمايش خون تشخيص داده شود.

نووانترون دارويي است كه با سركوب سيستم ايمني بدن كار مي كند تا حمله به غلاف ميلين كه اعصاب را احاطه كرده است، كاهش يابد. و مي تواند افزايش ناتواني را كاهش داده و ميزان عود را در افراد مبتلا به ام اس عود كننده، عود كننده ي تصادعي و ثانويه ي پيش رونده كاهش دهد.

طبق آنچه كه در MRI ديده مي شود، نووانترون همچنين باعث كاهش تعداد ضايعات جديد در مغز مي شود

قبل از درمان با نووانترون چه اتفاقي مي افتد ؟ 

قبل از آغاز درمان با نووانترون، آزمايش هاي زير انجام خواهند شد:

• آزمايش خون (شمارش گلبول هاي قرمز و تست هاي عملكرد كبدي)
• نوار قلب (EKG يا ECG)
• تست Echocardiogram heart (براي تعيين قدرت عضله قلب)
• قد و وزن

قبل از شروع نووانترون، اگر شما هر يك از بيماري هاي زير را داريد، به دكتر خود بگوييد:

• بيماري هاي دندان
• نقرس
• بيماري قلبي
• عفونت (به خصوص يك عفونت ويروسي مانند آبله مرغان و يا هرپس)
• بيماري كبد
• پرتودرماني جديد
• آلرژي
• باردار و يا تلاش براي باردار شدن
• تغذيه با شير مادر
• خونريزي غير معمول و يا غير منتظره
• شيمي درماني جديد

متخصص مغز و اعصاب خوب  در مورد منافع بالقوه و خطرات ناشي از نووانترون با شما و خانواده شما صحبت مي كند. در صورت وجود هر گونه نگراني و يا سوال، آنها را با دكتر خود در ميان بگذاريد.

در طول درمان با Novantrone انتظار چه چيزي را داشته باشم؟

براي حدود دو ساعت دريافت نووانترون در مركز درماني برنامه ريزي كنيد. در طول اين زمان، دارو از طريق سرم تزريق مي شود. لباس گرم و راحت بپوشيد.

پرستار فشار خون، نبض، و وزن را قبل از درمان بررسي خواهد كرد و نتايج آزمايشات قبل از درمان شما را بررسي مي كند.

براي اينكه سرگرم باشيد، چيزي مانند يك كتاب همراه داشته باشيد.

پس از تزريق نووانترون انتظار چه چيزي را داشته باشم؟

از آنجا كه نووانترون سركوبگر سيستم ايمني بدن شماست (سيستم بدن براي مبارزه با بيماري)، خطر ابتلا به عفونت پس از درمان افزايش مي يابد. اجتناب از تماس با افرادي كه بيمار هستند، حائز اهميت است. در حالي كه تحت درمان با اين دارو هستيد، از واكسيناسيون با يك واكسن زنده جلوگيري كنيد. نه شما و نه كسي از افراد خانواده نبايد poliovaccine  دهاني دريافت كنند.

پيشرفت بيماري اسكلروز متعدد از فردي به فرد ديگر متفاوت است و انواع مختلف ام اس بيماري به روش هاي مختلف پيشرفت مي كنند. اسكن ها و ساير تست هاي اسكلروز چندگانه هميشه كل داستان را در مورد ميزان ناتواني در ام اس نمي گويند؛ علائم و نشانه ها و چگونگي عملكرد هر روز بدن – از ديدن تا تفكر و حركت كردن – اندازه گيري هاي مهمي جهت دريافت چگونگي عملكرد سيستم عصبي مركزي هستند.

پيشرفت ام اس: مقياس وضعيت وسعت ناتواني (EDSS)

اين مقياس كه گاهي اوقات استفاده مي شود مقياس Kurtzke نام دارد كه به نام متخصص مغز و اعصابي است كه آن را ايجاد نمود. EDSS تمركز عمده اي بر توانايي را رفتن درد. اين اندازه گيري، حساسيت كمتري از انواع ديگر ناتواني ها در اسكلروزيس چند گانه دارد. حدود ۳۰ دقيقه طول مي كشد تا يك امتياز كسب شود. پس از آن چند دقيقه مورد نياز است تا در مقياس EDSS رتبه بندي انجام شود.

عملكرد سيستم رتبه بندي (FSS) 

در يك مقياس از ۰ تا ۶، FSS چگونگي كار سيستم عصبي مركزي عمده را اندازه گيري مي كند و يك نمره به ناتواني شما مي دهد. و اطلاعات در مورد راه رفتن و استفاده از دستگاه هاي كمكي تركيب مي شود. همچنين كاركردهاي زير را نيز در بر مي گيرد:

• ضعف يا مشكل در حركت اندامهاي بدن
• لرزش و يا از دست دادن هماهنگي
• مشكلات گفتار، بلع، يا حركات غير ارادي چشم
• بي حسي يا از دست دادن حس
• عملكرد روده و مثانه
• عملكرد بينايي
• عملكرد ذهني

ساير اندازه گيري هاي  ناتواني ام اس

• طيف گسترده اي از ساير اندازه گيري ها به منظور ارزيابي ناتواني اسكلروزيس متعدد استفاده مي شوند. در بسياري از موارد، پرسشنامه هاي ساده اي هستند. به عنوان مثال، پرسشنامه ي كيفيت زندگي اسكلروزيس چندگانه سوالاتي در موارد زير مي پرسد:
• فيزيكي، شناختي، اجتماعي و عملكرد جنسي
• محدوديت ها به علت مشكلات جسمي يا عاطفي
• درك در مورد سلامتي خود
• درد
• انرژي
• كيفيت كلي زندگي
• سلامت عاطفي

ساير مقياس ها براي اندازه گيري جنبه هاي خاص ناتواني مانند:

• كنترل مثانه و روده
• اختلال بينايي
• خستگي
• بهداشت روان
• درد

آزمون هاي ديگري نيز ممكن است به اندازه گيري پيشرفت MS در آينده كمك كنند. همكاري نزديك با يك متخصص مغز و اعصاب خوب مي تواند در تعيين آزمون مناسب كمك كننده باشد

روماتولوژيست ها (متخصصين بيماري هاي خود ايمني) 

به طور معمول، لوپوس توسط متخصص روماتولوژي درمان مي‌شود. روماتولوژيست ها در اصل يك متخصص داخلي يا متخصص اطفال هستند، كه در تشخيص و درمان آرتروز و ساير بيماري هاي مفاصل، ماهيچه ها و استخوان ها، و نيز برخي بيماري هاي خودايمني، از جمله لوپوس و آرتريت روماتوئيد تخصص دارند.

تيم درمان سلامتي شما

ما قصد داريم براي شروع درباره روماتولوژيست صحبت كنيم كه از نخستين كساني است كه ميتواند به شما در درمان و مديريت علايم اين بيماري كمك كند. اما در اصل كساني كه به شما كمك ميكنند تا سالم شويد و سلامتي خود در اين وضعيت را حفظ كنيد شامل يك تيم كامل از پزشكان و مشاغل مربوط به سلامت و درمان هستند

ساير پزشكاني كه لوپوس را درمان مي‌كنند

متخصص قلب

براي مديريت و درمان مشكلات قلبي افراد مبتلا مانند ميوكارديت لوپوس و پركارديت لوپوس

پولمونولوژيست يا متخصص ريه

متخصص ريه براي برخي از مشكلاتي كه براي ريه افراد مبتلا به لوپوس به وجود ميايد به اين افراد كمك مي كند.

متخصص غدد درون ريز

براي مديريت مسائل مربوط به تيروئيد، عملكرد آدرنال يا ساير مسائل غدد درون ريزي كه بيمار را درگير خود ميكند.

متخصص كليه و مجاري ادراري

براي مديريت مسائل مربوط به كليه و عملكرد  كليه ها افراد مبتلا به لوپوس مانند نفريت لوپوس.

متخصص گوارش

براي مسائل مربوط به دستگاه گوارش

هماتولوژيست يا متخصص خون شناسي

براي مسائل مربوط به شمارش سلول هاي خوني و وضعيت بافت خون

ايمونولوژيست يا متخصص ايمني شناسي

ايمونولوژيست هاي باليني، پزشكاني هستند كه به طور فزاينده اي در درمان لوپوس دخالت دارند.

متخصص مغز و اعصاب

يك متخصص مغز و اعصاب خوب ممكن است بخشي از تيم شما باشد تا بتواند در بروز علائم سيستم عصبي مربوط به لو پوس مداخله كند.

متخصص توانبخشي

طبق علائم خاص شما، ممكن است يك درمانگر توانبخش يا فيزيوتراپيست براي كاهش درد و سفتي مفاصل و عضلات به شما كمك كند. متخصصان فيزيوتراپي كساني هستند كه در توانبخشي و بازيابي فرم نرمال فيزيكي بدن تخصص دارند. آن‌ها براي كمك به بهبود و افزايش هماهنگي فيزيكي بدن به موفقيت برنامه جامع توانبخشي تلاش مي‌كنند. درمان‌هاي توانبخشي مي‌توانند كيفيت زندگي افراد مبتلا به بيماري هاي مزمني مانند لوپوس افزايش دهند.

پزشك عمومي

بعضي از افراد مبتلا به بيماري لوپوس علاوه بر يك متخصص لوپوس حرفه اي از كمك هاي يك پزشك عمومي طي پروسه درمان خود كمك ميگيرند. پزشك مراقبت هاي اوليه با طيف وسيعي از مشاغل كه به درمان بيماران كمك مي كنند ارتباط دارد. به طور كلي، بسيار مهم است كه حتما به دنبال يك پزشك مراقبت اوليه باشيد.

وقتي كه فردي مي ميرد، ممكن است مغز اين زمان را بداند!!

محققين بر اين باورند كه بعد از ايست قلبي، مغز هم از فعاليت باز مي ايستد. چگونه اين اتفاق براي مغز مي افتد؟

بايد در نظر داشت كه بسياري از افرادي كه احيا مي شوند، و به زندگي بر مي گردند، تجربياتي را شرح مي دهند كه بعد از مرگ رخ داده است. اگر فرد دچار مرگ مغزي مي شود، پس چگونه چنين چيزي امكان دارد؟

از سال ۱۹۶۰ زماني كه احياي قلبي ريوي انجام شد و پزشكان توانستند افرادي  را كه دچار ايست قلبي شده اند به زندگي برگردانند، بسياري از آن ها در زماني كه بي هوش بودند و عدم هوشياري داشتند، تجربيات غير عادي داشتند.

وقتي كه مغز مي ايستد، جريان خون آن  به سرعت متوقف مي شود. بيماران دچار عدم هوشياري مي شوند و مغز آن ها فعاليتي نشان نمي دهد و از نظر باليني، فرد مرده است.

ولي در زمان ارست قلبي، فرد نزديك به مرگ نيست و از نظر بيولوژيكي از بين رفته است.

مطالعات قبلي راه حل هايي را نشان مي دهد: 

به نظر مي رسد كه توضيح اين كه بيماران در اين مرحله تجربيات واضحي داشته باشند دشوار است، ولي  محققين از اين عقيده حمايت مي كنند. در مطالعه اي در سال ۲۰۱۴ توسط پارنيا و همكارانش ۱۰۱  نفر كه پس از ارست قلبي احيا شدند بررسي شدند. ۹ نفر در مرحله ي NDE بودند، در حالي كه ۲ نفر توانستند وقايع رخ داده در زمان احياي خود را شرح دهند.  يكي از اين دو نفر، درست وقايع رخ داده چند دقيقه بعد از ارست قلبي را به ياد آورد كه نبايد اين چنين باشد.

نلسون كوين يك متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد NDE تحقيقاتي انجام داد. تحقيقات وي به اين سمت رفت كه  مغز افرادي كه NDE را تجربه مي كنند، احتمال بيشتري دارد كه با هوشياري REM همراه باشد، مرحله اي از خواب كه رويا ديده مي شود.

نلسون از نوار مغز EEG استفاده كرد تا فعاليت مغز را كنترل كند، كه اين كار در زمان احيا دشوار بود.

محققين بيان كردند كه در زمان احيا اگر EEG خط صاف باشد و موجي را نشان ندهد، ما نمي دانيم كه تجربيات فرد كه لازمه ي آن هوشياري است چگونه رخ داده است.  وقتي كه نوار مغز منحني ثبت نكند، فرد نبايد NDE داشته باشد.

اين اختلال چه نوع بيماري است؟

اسكلروز جانبي آميوتروفيك يا ALS بيماري است كه سلول هاي عصبي خاصي در مغز و طناب نخاعي به آرامي از بين مي روند. اين اعصاب نورون هاي حركتي نام دارند و عضلات را كنترل مي كنند كه اجازه مي دهد بخش هايي از بدن حركت كند. اين بيماري، لو گهريگ هم نام دارد.

افرادي كه مبتلا به اين بيماري شده باشند، به تدريج ناتوان مي شوند. سرعت پيشرفت اين بيماري در هر فردي با فرد ديگر متفاوت است. برخي افراد  براي سال ها با اين بيماري زندگي مي كنند. ولي به مرور زمان، مبتلايان  به اين بيماري دچار اختلالاتي مي شوند شامل دشواري در راه رفتن، صحبت كردن، غذا خوردن و بلع و تنفس. اين مشكلات مي تواند باعث آسيب، بيماري و در نهايت مرگ شود. در بيشتر موارد، بيمار در مدت ۳ الي ۵ سال پس از شروع علائم فوت مي كند، اگر چه ممكن است برخي افراد چندين سال و حتي دهه زندگي كنند.

علائم اين بيماري چيست؟ 

اولين علامت اين بيماري اغلب به صورت ضعف در يك پا، يك دست، صورت و يا زبان است. اين ضعف به آهستگي به هر دو بازو و هر دو پا پخش مي شود. علت بروز آن از بين رفتن آهسته ي نورون هاي حركتي است، و ارسال پيام هاي عصبي به ماهيچه ها متوقف مي شود. در نتيجه جابجايي ماهيچه ها مختل مي شود. به مرور زمان ماهيچه ها ضعيف تر و كوچك تر مي شوند.

به مرور زمان اين بيماري ممكن است باعث بروز موارد زير شود:

• دشواري در استفاده از دست ها و انگشتان.
• مشكلات صحبت كردن، بلع، غذا خوردن، پياده روي و تنفس
• مشكلات حافظه، صحبت كردن و تغييرات شخصيت. ولي اين موارد شايع نيست.

اين بيماري بي حسي، گزگز و كاهش حس نمي دهد.

تشخيص بيماري ALS

گفتن ابتلا به اين بيماري براي پزشك دشوار است. تا وقتي كه علائم بدتر شوند و يا پزشك تست هاي بيشتري انجام نداده باشد، ممكن است تشخيص اين بيماري دشوار باشد. براي تشخيص، پزشك معاينات باليني انجام مي دهد و سابقه ي طبي قبلي بيمار را بررسي مي كند.

وجود ضعف عضلاني، خستگي و سفتي الزاما به معني ابتلا به اين بيماري نيست. ممكن است اين علائم مربوط به بيماري ديگري باشد. ولي در صورت داشتن اين علائم بيمار بايد به پزشك اطلاع دهد.

تست هايي كه براي تائيد تشخيص اين بيماري و يا بررسي ساير علل مربوط به اين علائم انجام مي شود، عبارتند از:

• الكتروميوگرافي كه عملكرد عضلات و اعصاب را بررسي مي كند.
• ام آر آي كه ممكن است مشكلات و يا آسيب هاي مغزي را نشان دهد.
• مطالعات مربوط به هدايت عصبي كه براي بررسي عملكرد عصبي استفاده مي شود.

براي تائيد تشخيص بايد بيمار توسط متخصص مغز و اعصاب خوب معاينه شود.

نوروپاتي اعصاب خود مختار يا (Autonomic neuropathy) زماني اتفاق مي افتد كه، اعصابي كه عملكرد هاي غير ارادي را كنترل مي كنند آسيب ببيند. اين اختلال مي تواند فشار خون، كنترل دما، هضم و جذب، عملكرد مثانه و حتي عملكرد جنسي را تحت تاثير قرار دهد.

علائم

• علائم و نشانه هاي نوروپاتي اتونوم بستگي به عصبي دارد كه تحت تاثير قرار گرفته يا آسيب ديده است. بر همين اساس علايم شايع اين مشكل عبارتند از:
• سرگيجه و خستگي: هنگام ايستادن، ناشي از كاهش ناگهاني فشار خون
• مشكلات مربوط به ادرار: از قبيل مشكل در شروع ادرار، بي اختياري، مشكل در تخليه كامل مثانه يا ناتواني در تخليه آن، كه مي تواند منجر به عفونت ادراري شود.
• مشكلات جنسي: از جمله مشكلات جنسي مربوط به نوروپاتي اتونوميك، دشواري در نعوظ آلت و يا حفظ حالت نعوظ است. در زنان، مشكلات جنسي عبارتند از خشكي واژن، كاهش ميل جنسي و مشكل در رسيدن به ارگاسم.
• دشواري در هضم مواد غذايي: مانند احساس سيري كامل پس از فقط چند لقمه غذا خوردن، از دست دادن اشتها، اسهال، يبوست، نفخ شكم، تهوع، استفراغ، دشواري در بلع و سوزش سر دل، به علت تغيير در عملكرد گوارشي.
• عدم توانايي بدن در شناسايي هيپوگليسمي يا كاهش قند خون: زيرا سيگنال هاي هشدار دهنده از كار ميافتند.
• اختلال در سيستم تعريق: مانند بيش از اندازه عرق كردن يا كاهش مقدار نرمال عرق. اين وضعيت بر توانايي تنظيم دماي بدن تأثير مي گذارد.

چه وقت به پزشك مراجعه كنيم؟ 

در صورت بروز هر كدام از مشكلات فوق كه در ارتباط با نوروپاتي اتونوميك هستند، حتما به پزشك مراجعه كنيد. اگر سابقه ديابت داريد يا در حال حاضر مبتلا به آن هستيد نيز، حتما در اسرع وقت به يك متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه كنيد. انجمن ديابت آمريكا توصيه مي كند كه اگر ديابت نوع ۲ داريد حتما بصورت سالانه براي ارزيابي آسيب اعصاب خودمختار تحت آزمايش قرار بگيريد

جلوگيري

برخي از بيماري هاي ارثي نيز مي توانند باعث بروز اين وضعيت عصبي شوند. بنابراين پيشگيري از بروز نوروپاتي ناشي از بيماري هاي ارثي غير ممكن است. اما در موارد ديگر مي توان تا حد زيادي از وقوع اين بيماري جلوگيري كرد. پزشكان و متخصصان توصيه مي كنند كه اقدامات زير را براي پيشگيري از اين نوروپاتي اعصاب خودمختار انجام دهيد:

• اگر ديابت داريد، قند خون خود را كنترل كنيد.
• از مصرف الكل و سيگار كشيدن اجتناب كنيد
• در محدوده وزني سالم باقي بمانيد
• به طور منظم تمرين كنيد.

نوروپاتي اعصاب خود مختار يا (Autonomic neuropathy) زماني اتفاق مي افتد كه، اعصابي كه عملكرد هاي غير ارادي را كنترل مي كنند آسيب ببيند. اين اختلال مي تواند فشار خون، كنترل دما، هضم و جذب، عملكرد مثانه و حتي عملكرد جنسي را تحت تاثير قرار دهد.

علائم

• علائم و نشانه هاي نوروپاتي اتونوم بستگي به عصبي دارد كه تحت تاثير قرار گرفته يا آسيب ديده است. بر همين اساس علايم شايع اين مشكل عبارتند از:
• سرگيجه و خستگي: هنگام ايستادن، ناشي از كاهش ناگهاني فشار خون
• مشكلات مربوط به ادرار: از قبيل مشكل در شروع ادرار، بي اختياري، مشكل در تخليه كامل مثانه يا ناتواني در تخليه آن، كه مي تواند منجر به عفونت ادراري شود.
• مشكلات جنسي: از جمله مشكلات جنسي مربوط به نوروپاتي اتونوميك، دشواري در نعوظ آلت و يا حفظ حالت نعوظ است. در زنان، مشكلات جنسي عبارتند از خشكي واژن، كاهش ميل جنسي و مشكل در رسيدن به ارگاسم.
• دشواري در هضم مواد غذايي: مانند احساس سيري كامل پس از فقط چند لقمه غذا خوردن، از دست دادن اشتها، اسهال، يبوست، نفخ شكم، تهوع، استفراغ، دشواري در بلع و سوزش سر دل، به علت تغيير در عملكرد گوارشي.
• عدم توانايي بدن در شناسايي هيپوگليسمي يا كاهش قند خون: زيرا سيگنال هاي هشدار دهنده از كار ميافتند.
• اختلال در سيستم تعريق: مانند بيش از اندازه عرق كردن يا كاهش مقدار نرمال عرق. اين وضعيت بر توانايي تنظيم دماي بدن تأثير مي گذارد.

چه وقت به پزشك مراجعه كنيم؟ 

در صورت بروز هر كدام از مشكلات فوق كه در ارتباط با نوروپاتي اتونوميك هستند، حتما به پزشك مراجعه كنيد. اگر سابقه ديابت داريد يا در حال حاضر مبتلا به آن هستيد نيز، حتما در اسرع وقت به يك متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه كنيد. انجمن ديابت آمريكا توصيه مي كند كه اگر ديابت نوع ۲ داريد حتما بصورت سالانه براي ارزيابي آسيب اعصاب خودمختار تحت آزمايش قرار بگيريد

جلوگيري

برخي از بيماري هاي ارثي نيز مي توانند باعث بروز اين وضعيت عصبي شوند. بنابراين پيشگيري از بروز نوروپاتي ناشي از بيماري هاي ارثي غير ممكن است. اما در موارد ديگر مي توان تا حد زيادي از وقوع اين بيماري جلوگيري كرد. پزشكان و متخصصان توصيه مي كنند كه اقدامات زير را براي پيشگيري از اين نوروپاتي اعصاب خودمختار انجام دهيد:

• اگر ديابت داريد، قند خون خود را كنترل كنيد.
• از مصرف الكل و سيگار كشيدن اجتناب كنيد
• در محدوده وزني سالم باقي بمانيد
• به طور منظم تمرين كنيد.

اوتيسم يا (Autism) يك نوع بيماري است كه بر توانايي كودك در ارتباط و توسعه مهارت هاي اجتماعي تاثير مي‌گذارد. كودكان مبتلا به اوتيسم ممكن است از لحاظ احساسي و عاطفي تمايل به جدايي داشته باشند. با توجه به گفته درمانگاه مايو (Mayo Clinic)، كودكان اوتيسم ممكن است رفتار وسواس گونه‌اي از جمله مشغله‌هاي شديد با يك شيء خاص داشته باشند. علايم افراد اوتستيك مي تواند از خفيف تا شديد دسته بندي شوند. علائم اين بيماري معمولا در سن ۲ سالگي كودك ظاهر مي‌شود.

تشخيص برخي از علايم اوتيسم كار هر كسي نيست 

تشخيص دادن برخي از علايم كودك اوتستيك بسيار دشوار است. برخي از اين علايم ممكن است با ويژگي هاي شخصيتي يا ساير مسائل مربوط به توسعه شخصيت اشتباه گرفته شوند. به همين خاطر براي ارزيابي اوليه و تشخيص اين بيماري بهترين گزينه مراجعه به يك متخصص در امور كودكان اوتيسم است.

غربالگري پزشكي اوليه

پزشك متخصص اطفال و يا پزشك خانواده آزمايش هاي اوليه را به عنوان بخشي استاندارد از بازبيني هاي منظم كودك انجام خواهد داد. پزشك مي‌تواند به توسعه برخي مهارت‌هاي كودك مانند ۳ مورد زير كمك كند:

• مهارت زباني
• رفتاري
• و مهارتهاي اجتماعي

اگر پزشك خانواده هر چيز غيرمعمول در مورد فرزند شما بيابد، ممكن است شما را به يك متخصص ارجاع دهد. قبل از اينكه نزد هر متخصصي برويد سعي كنيد از مهارت آن ها در تشخيص يا درمان اوتيسم مطلع شويد. پيدا كردن يك متخصص مرتبط باعث صرفه جويي در زمان شما مي شود.

ارزيابي عميق پزشكي

در اين مرحله، براي تشخيص دقيق ترين، كودك شما تحت آزمايش غربالگري ASD قرار خواهد گرفت. اين غربالگري، يك آزمايش پزشكي نيست درنتيجه شامل هيچ آزمايش خون يا اسكن و تصويربرداري راديولوژي هم نيست. در عوض، غربالگري شامل مشاهده طولاني مدت رفتار كودك شما مي‌شود. پزشكان از آزمايشات متعددي استفاده مي‌كنند تا ببينند آيا بچه ها در حال يادگيري مهارت هاي اوليه هستند يا اينكه ممكن است تاخيري در اين فرآيندهاي يادگيري به چشم بخورد. علاوه بر اين، والدين كودك بايد در مصاحبه هاي دقيق تر درباره فرزندان خود شركت كنند.

متخصصاني كه اين نوع آزمايش هاي لازم براي كودكان اوتيسم را انجام مي دهند عبارتند از:

• پزشكان متخصص اطفال
• متخصص مغز و اعصاب خوب كودكان
• روانپزشك يا روانشناس باليني كودك
• متخصصين شنوايي (متخصص شنوايي شناسي)
• كاردرمان ها
• گفتار درمانگران

گاهي اوقات تشخيص ASD ها مي تواند پيچيده باشد. كودك شما ممكن است به يك تيم از متخصصان نياز داشته باشد تا مشخص شود كه آيا آنها ASD دارند يا خير. تفاوت بين ASD ها و انواع ديگر اختلالات رشدي بسيار ظريف است و گاهي اوقات مكن است تشخيص اشتباه صورت بيرد.

هر كسي در طول عمر خود با مشكلات متنوع سلامتي روبرو خواهد شد. براي هر كدام از اين مشكلات، پزشكان متخصصي وجود دارد كه مي توانيد مشكل خاص خود را به او بسپاريد تا به درمان شما كمك كند. يكي از مشكلاتي كه مردم زيادي با آن دست به گريبان هستند كمر درد است. هر كسي دست كم يك بار در طول زندگي خود درد كمر را تجربه كرده است. اگر شما هم دچار كمردرد مي شويد و يا برخي مواقع گرفتار اين درد مي شويد، حتما اين مقاله را بخوانيد

علل اصلي كمر درد شما چيست؟ 

بروز درد در قسمت پشت و مخصوصا در بخش پاييني آن (يعني كمر)، مي تواند دلايل و علل زيادي داشته باشد. اما مشاهدات حاكي از آن است كه رايج ترين علل بروز اين درد عبارتند از:

وارد شدن آسيب خفيف تا شديد به سيستم عضلاني يا تاندون ها

بروز مشكل و وارد شدن ضربه به رباط ها يا ليگامان هاي كمر

و يا بيرون زدن ديسك هاي بين مهره اي كه در اصطلاح پزشكي به آن هرني ديسكال گفته مي شود.

متخصص كمردرد : براي كمر درد بايد چه دكتري بريم؟

به طور معمول پس از هر مشكلي مربوط به سلامتي بدن، اولين كسي كه به او مراجعه خواهيد كرد پزشك عمومي خواهد بود. اگر مشكل كمر درد شما خفيف و جزئي باشد، پزشك عمومي مي تواند مداخله كند و با تجويز دارو مشكل شما را برطرف كند

متخصص مغز و اعصاب

همانطور كه از نام اين متخصص بر مي آيد، او در تشخيص و درمان مشكلات مربوط به مغز و اعصاب مركزي و محيطي تخصص دارد. از آنجايي كه طناب نخاعي بخشي از سيستم عصبي است و در طول ستون فقرات قرار گرفته است. اگر مشكل شما مربوط به نخاع باشد بايد به يك متخصص مغزو اعصاب خوب مراجعه كنيد. اگر مشكل مربوط به نخاع باشد، علايم آن مي تواند به صورت درد كمر و يا درد اندام تحتاني همراه باشد.

متخصص طب ورزش

ورزشكاران بيشتر با چنين متخصصاني آشنا هستند. چنانچه حين داشتن فعاليت فيزيكي و يا انجام تمرينات ورزشي دچار آسيب ديدگي شده ايد و كمرتان درد مي كند، حتما به يكي از اين متخصصان مراجعه كنيد.

متخصص روماتولوژي

يكي از تخصص هاي اين پزشك، تشخيص و درمان مشكلات مربوط به مفاصل بدن است. ستون فقرات نيز از تعداد زيادي مهره استخواني و مفاصل كوچك تشكيل شده است. بنابراين اگر مشكل كمردرد شما مربوط به مفاصل ستون فقرات باشد بايد به يك متخصص روماتولوژي مراجعه كنيد.

فيزيوتراپيست

در بسياري از موارد ممكن است شما به تشخيص يك متخصص يا جراح ارتوپدي به يك فيزيوتراپ ارجاع داده شويد. فيزيوتراپيست به بازيابي عملكرد كمر شما و تسكين برخي از انواع درد ها كمك مي‌ كند

برخي از پزشكان مي‌توانند در تشخيص و درمان بي خوابي به شما كمك كند. بسته به مدت زمان بروز و نشانه هاي بيخوابي شما، پزشك عمومي ميتواند شما را به يك متخصص بيخوابي ارجاع دهد. به عنوان مثال، پزشك عمومي ممكن است شما را به يك متخصص مغز و اعصاب، روانشناس، روانپزشك يا متخصص طب جايگزين ارجاع دهد.

پزشك عمومي 

 افراد پس از اينكه متوجه علايم بي خوابي خود شوند، اغلب به يك پزشك عمومي يا پزشك خانواده مراجعه مي‌كنند. اين پزشكان ممكن است استراتژي هاي ساده اي براي كمك به بهبود خواب، به بيماران ارائه دهند. به عنوان مثال، آنها ممكن است به بيمار توصيه كنند كه در عادات روزانه يا شيوه زندگي خود تغييراتي ايجاد كنند

متخصص اطفال

 اگر فكر مي كنيد فرزند شما بي خوابي دارد، با پزشك متخصص اطفال ملاقات كنيد. متخصص اطفال ميتواند در نقش يك متخصص خواب ظاهر شود و با ارزيابي هاي خود به مديريت شرايط كودك بپردازد. پزشك متخصص اطفال پزشكي است كه آموزش هاي بيشتري در زمينه درمان كودكان ديده است. آن ها مي توانند به تشخيص و ارائه يك راه حل درماني مناسب براي كودك كمك كنند.

متخصص پزشكي خواب يا طب خواب

 برد متخصصان پزشكي آمريكا (ABMS) گواهينامه هاي تخصصي در زمينه هاي مختلف، از جمله داروهاي خواب، ارائه مي دهد. بسياري از انواع پزشكان، از جمله پزشكان مراقبت هاي اوليه، متخصص اطفال، و متخصصان مغز و اعصاب مي توانند به عنوان متخصص خواب تأييد شوند. متخصصان پزشكي خواب در تشخيص و مديريت شرايط مربوط به خواب، بسيار ماهر هستند. اگر پزشك عمومي شما در پزشكي خواب گواهينامه نداشته باشد، شما را به يك پزشك ديگر ارجاع مي‌دهد.

متخصص مغز و اعصاب

 همچنين ممكن است شما به يك متخصص مغز و اعصاب خوب  ارجاع داده شويد. متخصص مغز و اعصاب يك دكتر است كه آموزش هاي جامعي را در زمينه اختلالات سيستم عصبي ديده است. عدم تعادل در شرايط مغز شما، مي تواند علائم منفي بسياري از جمله بي خوابي ايجاد كند. متخصصين مغز و اعصاب همچنين سندرم پاي بيقراري كه علت شايع بي خوابي است را درمان مي كنند.

انشناس يا روانپزشك

 روانشناسان و روانپزشكان مي توانند به درمان برخي از انواع بي خوابي كمك كنند.  روانشناس يك متخصص روحي و رواني است كه رفتار و فرآيندهاي ذهني را مطالعه كرده است. روانپزشك يك پزشك است كه متخصص در تشخيص و درمان اختلالات رواني است. روانپزشك مي تواند داروهايي تجويز كند، در حالي كه يك روانشناس نمي تواند چنين كاري انجام دهد.

جراحی برای افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است به کاهش سفتی عضلات یا اسپاسم و انعطاف پذیری و کنترل اندام آسیب دیده، و مفاصل کمک کند.

انتخاب پزشکی: متخصص مغز و اعصاب خوب

انتخاب جراحی

انتخاب های اصلی جراحی عبارتند از:

جراحی ارتوپدی (برای عضلات، تاندون ها و مفاصل). برای افزایش دامنه حرکت انجام می شود. به عنوان مثال ممکن است جراحی، یک تاندون را طولانی کند و یا آن را از طریق عضلات و تاندون ها قطع کند و تاندون را به بخش های دیگر ضمیمه کند. جراحی برای درمان منحنی و انحنای ستون فقرات (اسکولیوز) و جلوگیری و یادرمان در رفتگی لگن نیز انجام می شود.

ریزوتومی انتخابی پشتی (برش اعصاب اندام های مبتلا) برای انقباض و یا مشکلات تحرکی دیگر است. این روش معمولا فقط برای کودکان که دارای سفتی عضلانی شدید در پاها هستند در نظر گرفته می شود.

دیگر جراحی های مربوط به فلج مغزی

جراحی برای مسائل مختلف ارتوپدی. جراحی برای مشکلات دیگری است که گاهی اوقات برای کودکان مبتلا به فلج مغزی مورد نیاز است. این جراحی بسته به درگیر شدن مشکلات خاص، متفاوت است. برای مثال برخی از کودکان ممکن است نیاز به جراحی برای تصحیح طول ناهموار پاها داشته باشند.

جراحی مربوط به پزشکی. یک پمپ کوچک جراحی در زیر پوست شکم برای افراد مبتلا به فلج مغزی، کاشته می شود. این پمپ می تواند با داروهایی مانند باکلوفن به طور مستقیم در مایع اطراف طناب نخاعی، استفاده شود.

هنگامی که عمل جراحی ممکن است استفاده شود

یک چکاپ کامل برای پیدا کردن عضلات و اعصاب آسیب دیده مورد نیاز است تا مشخص شود چه نوع عمل جراحی برای این بیماری بهترین است. تجزیه و تحلیل راه رفتن ممکن است بخشی از این امتحان باشد.

پزشکان در مورد بهترین سن برای کودکان برای عمل جراحی فلج مغزی توافق نظر ندارند. برخی ممکن است جراحی را در سنین جوانی پیشنهاد کنند در حالی که دیگران ممکن است درمان های دیگر را قبل از عمل جراحی پیشنهاد کنند. با استفاده از این فرم اطلاعات جراحی می توان تصمیم گرفت که چه چیزی مناسب فرزند شما می باشد.

جراحی اغلب برای ماهیچه پاها استفاده نمی شود. جراحی برای تغییر شکل بازوی حامل خطرات مربوط به آسیب های حسی است. گاهی اوقات از دارو و یا درمان فیزیکی برای به تعویق انداختن یا جلوگیری از عمل جراحی، استفاده می شود.

سرطان مغز علائم مختلفي دارد شامل:

• تشنج
• بي خوابي
• گيجي
• تغييرات رفتاري

همه ي توده هاي مغزي سرطاني نيستند، و توده هاي خوش خيم هم ممكن است علائم مشابه داشته باشند.

سرطان هاي مغزي اوليه 

• مغز از سلول هاي متفاوت بسياري تشكيل شده است:
• برخي از سرطان هاي مغزي زماني رخ مي دهد كه نوعي سلول به اشكال غير عادي تبديل مي شود.
• وقتي كه سلول ها تغيير مي كنند، در مسير هاي غير عادي رشد مي كنند و  تكثير مي شوند.
• با رشد اين سلول هاي غير عادي، توده يا تومور ايجاد مي شود.
• تومورهاي مغزي خوشخيم، تومورهاي اوليه اي هستند كه از مغز ايجاد شده اند.
• شايع ترين تومورهاي اوليه مغزي، گليوم، مننژيوم، آدنوم هيپوفيز، شوآنوم وستيبولار و تومورهاي نورواكتودرمال اوليه ( مدولابلاستوما) است. گليوم شامل گليوبلاستوم، آستروسيتوم، اليگودندروگليوم و اپانديموم است.
• بيشتر اين تومورها  بر اساس بخشي از مغز كه از آن منشاء گرفته اند و يا نوع سلول هاي مغزي نام گذاري مي شوند.

سرطان متاستاتيك مغزي

اين تومورها از سلول هاي سرطاني هر بخش بدن ايجاد مي شوند. اين سلول ها از تومورهاي  ديگري به سمت مغز پخش مي شوند كه متاستاز ( دست اندازي) نام دارد. اين فرم، شايع ترين نوع تومور مغزي است.

علل سرطان مغز

علت دقيق آن ناشناخته است. عوامل ژنتيكي، سموم ويروسي محيطي، اشعه به سر، عفونت ايدز، سيگار با سرطان مغز ارتباط دارد. در بيشتر موارد، علت مشخصي يافت نمي شود.

درمان سرطان مغز

• درمان تومورهاي مغزي به عوامل متعددي بستگي دارد شامل:
• سن بيمار
• وضعيت كلي سلامتي
• اندازه و محل و نوع تومور

درمان سرطان مغز معمولا پيچيده است. بيشتر روندهاي درمان با مشورت پزشكان صورت مي گيرد.

• تيم پزشكان  شامل  جراح و متخصص مغز و اعصاب خوب ، انكولوژيست و متخصص راديوتراپي سرطان است.
• بر اساس محل تومور و اندازه و نوع آن، سن بيمار و مشكلات طبي اضافي روندهاي درماني تغيير مي كند.
• بيشترين درمان هاي مورد استفاده براي سرطان مغز، شامل جراحي، راديوتراپي، شيمي درماني است. در بيشتر موارد، ممكن است بيش از يكي از اين روش ها استفاده شود.

براي شما مهم است كه مكالماتي باز، صادقانه با تيم پزشكي خود داشته باشيد. براي پرسيدن هر سوالي راحت باشيد و نگران چه گونه به نظر رسيدن ان نباشيد. در اينجا سوالاتي را كه مي توانيد بپرسيد مطرح كرده ايم. اطمينان حاصل كنيد سوالاتي را خودتان به انها فكر مي كنيد را بپرسيد. همچنين پرستاران، مددكاران، و ديگر اعضاي تيم درماني مي توانند به سوالات شما پاسخ دهند.

چه نوع توموري دارم

تومور بدخيم يا خوش خيم است؟ به چه معني است؟

تومور در كجاي مغز يا نخاع است و چقدر رشد كرده است؟

ايا قبل از تصميم در مورد درمان ازمايشات ديگري لازم نيست؟

چقدر در درمان اين تومورها مهارت و تجربه داريد؟

مي تواند ازمايشي دوباره داشته باشم؟ مي توانيد متخصص مغز و اعصاب خوب يا مركز سرطان ديگري را توصيه كنيد؟

انتخاب هاي درماني من چه هستند؟ چه چيزي توصيه مي كنيد؟ چرا؟

هدف درمان چيست؟

ايا درمان هيچكدام از نشانه هايي را كه من دارم از بين مي برد؟

خطرات و اثرات جانبي درمان چيست؟ چه ناتوانايي هايي مي توانم داشته باشم؟

براي امادگي براي درمان چه بايد انجام دهم؟

درمان چه مدت طول مي كشد؟ چطورخواهد بود؟ كجا انجام خواهد شد؟

پيش بيني مورد انتظار من چيست؟

اگر درمان موفق نبود يا تومور برگشت چه بايد بكنيم؟

بعد از درمان چه كارهايي را بايد انجام دهم؟

از كجا مي توانم اطلاعات و پشتيباني هاي بيشتري پيدا كنم؟

همزمان با پرسيدن اين سوالات مطمان شويد كه جواب ها را هم مي نويسيد. مثلا، ممكن است اطلاعاتي در مورد زمان ريكاوري بخواهيد تا زمان كاري و برنامه ي خود را بعد از درمان برنامه ريزي كنيد. يا ممكن است در مورد ازمايشان باليني كه براي شما مفيد است سوال بپرسيد.

نشانه هاي و علايم تومورهاي مغز و نخاع در كودكان ممكن است به تدريج رخ دهند و در طول زمان بدتر شوند و يا ممكن است به طور ناگهاني وهمراه با تشنج رخ دهند.

نشانه هاي عمومي

تومور در هر بخشي از مغز ممكن است به فشار جمجمه بينجامد (شناخته شده به عنوان بالا برنده فشار داخل جمجمه). اين عوامل مي تواند با رشد تومور ايجاد شوند: تورم در مغز، مسدود كردن جريان مايع مغزي نخاعي، افزايش فشار كه مي تواند منجر به وقوع علائم زير شود:

• سردرد
• تهوع
• استفراغ
• لوچي يا تاري ديد
• مشكلات تعادلي
• تغييرات رفتاري
• تشنج
• خواب آلودگي يا حتي كما.

سردردهايي كه در طول زمان بدتر مي شوند، از علائم شيوع تومورهاي مغزي هستند.اما همه تومورهاي مغزي باعث سردرد ويا سردردها باعث ايجاد تومور نمي شوند.در برخي از كودكان، تشنج اولين علامت يك تومور مغزي مي باشد. اغلب تشنج در كودكان توسط تومورهاي مغزي ايجاد مي شوند. اما اگر كودك شما داراي يك تشنج است بهتر است كه به يك پزشك متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه كنيد تا مطمئن شويد كه اين سردرد ناشي از تومور بوده و يا مربوط به بيماري هاي ديگر است. در چند اول سال زندگي، ساير علائم وجود تومور شامل تحريك پذيري، از دست دادن اشتها، تاخير در رشد وكاهش توانايي هاي فكري و جسمي مي باشند. در كودكان بسيار جوان كه نمي توانند از علائم شكاين كنند، پدر و مادر ممكن است از روي نقاط نرم روي جكجمه، افزايش اندازه سر و گاهي اوقات فونتانلل متوجه تومور شوند. اين اتفاق زماني مي افتد كه استخوان جمجمه با هم رشد نكرده است وافزايش فشار تومور مي تواند آن ها را از هم جدا كند.

در كودكان سن مدرسه، ساير علائم به طور كلي مي تواند شامل ضعيف بودن عملكرد در مدرسه، تغييرات خستگي و شخصيتي باشد.اگر كودك مي تواند همكاري كند دكتر مي تواند بگويد كه مشكل از فشار داخل جمجمه است و با نگاه كردن به داخل چشم كودك براي ديدن تورم عصب بينايي اين موضوع را شناسايي مي كند.

ضايعات مغزي به صورت ناحيه اي از بيماري يا آسيب مغزي مي باشد. تعريف آن به نظر ساده است، ولي درك ضايعات مغزي مي تواند دشوار باشد. علت آن اين است كه انواع بسياري از ضايعات مغزي وجود دارد. ممكن است اين ضايعات كوچك تا بزرگ باشد، تعداد كم تا زياد داشته باشد، از موارد نسبتا مخرب تا موارد تهديد كننده حيات.

علل ضايعات مغزي چيست؟ 

ضايعات مغزي ممكن است شامل موارد زير باشد:

• آسيب مغزي
• عفونت مغزي
• مواجهه با برخي مواد شيميايي خاص
• مشكلات مرتبط با دستگاه ايمني بدن
• به طور معمولا علت آن ناشناخته است.

علائم ضايعات مغزي چيست؟

علائم اين ضايعات بر اساس نوع، محل و اندازه ي ضايعه متغير است. علائم شايع چندين نوع ضايعات مغزي شامل موارد زير است:

• سردرد
• گردن درد يا سفتي گردن
• تهوع، استفراغ، كاهش اشتها
• تغييرات بينايي و يا درد چشم
• تغييرات خلقي، رفتاري، شخصيتي، تمركز
• كاهش حافظه و يا گيجي
• تشنج
• تب
• دشواري در راه رفتن

انواع متفاوت ضايعات مغزي كدامند؟

برخي انواع شايع تر آن عبارتند از:

• آبسه
• ناهنجاري هاي شرياني- وريدي.
• انفاركت مغزي
• فلج مغزي
• مالتيپل اسكلروز
• تومورها

برجستگي هاي سلولي هستند كه از بافت نرمال به صورت غيرطبيعي رشد مي كند. برخي تومورها غير سرطاني  و يا خوش خيم هستند. ساير موارد سرطاني هستند. اين ضايعات ممكن است در مغز هم ايجاد شوند و يا ممكن است از جاي ديگر بدن پخش شده باشند. ( متاستاز).

درمان ضايعات مغزي

درمان به نوع ضايعه مغزي بستگي دارد. اهداف درماني ممكن است طبق نظر يك متخصص مغز و اعصاب خوب شامل معالجه، تسكين علائم، و يا بهبود كيفيت زندگي و يا طول عمر باشد. رويكردهاي شايع براي درمان ضايعات مغزي شامل موارد زير است:

• اگر ضايعه مشكل جدي نمي دهد و رشد نمي كند، بايد پيگيري شود و ممكن است تنها چكاپ هاي دوره اي لازم شود.
• براداشت ضايعه با جراحي اگر امكان پذير باشد. تكنيك هاي جراحي جديد ممكن است استفاده شود كه برداشت ضايعه با روش هاي قديم دشوار باشد.
• شيمي درماني و يا اشعه درماني براي ضايعاتي كه سرطاني هستند.
• درمان عفونت مهاجم با آنتي بيوتيك و يا ساير داروهاي ضد ميكروبي
• درمان براي تسكين فعاليت دستگاه ايمني
• داروها و يا ساير روش ها براي تسكين علائم ضايعه ي مغزي

جراحي براي افراد مبتلا به فلج مغزي ممكن است به كاهش سفتي عضلات يا اسپاسم و انعطاف پذيري و كنترل اندام آسيب ديده، و مفاصل كمك كند.

انتخاب جراحي 

انتخاب هاي اصلي جراحي عبارتند از:

جراحي ارتوپدي (براي عضلات، تاندون ها و مفاصل). براي افزايش دامنه حركت انجام مي شود. به عنوان مثال ممكن است جراحي، يك تاندون را طولاني كند و يا آن را از طريق عضلات و تاندون ها قطع كند و تاندون را به بخش هاي ديگر ضميمه كند. جراحي براي درمان منحني و انحناي ستون فقرات (اسكوليوز) و جلوگيري و يادرمان در رفتگي لگن نيز انجام مي شود.

ريزوتومي انتخابي پشتي (برش اعصاب اندام هاي مبتلا) براي انقباض و يا مشكلات تحركي ديگر است. اين روش معمولا فقط براي كودكان كه داراي سفتي عضلاني شديد در پاها هستند در نظر گرفته مي شود.

ديگر جراحي هاي مربوط به فلج مغزي

جراحي براي مسائل مختلف ارتوپدي. جراحي براي مشكلات ديگري است كه گاهي اوقات براي كودكان مبتلا به فلج مغزي مورد نياز است. اين جراحي بسته به درگير شدن مشكلات خاص، متفاوت است. براي مثال برخي از كودكان ممكن است نياز به جراحي براي تصحيح طول ناهموار پاها داشته باشند.

جراحي مربوط به پزشكي. يك پمپ كوچك جراحي در زير پوست شكم براي افراد مبتلا به فلج مغزي، كاشته مي شود. اين پمپ مي تواند با داروهايي مانند باكلوفن به طور مستقيم در مايع اطراف طناب نخاعي، استفاده شود.

هنگامي كه عمل جراحي ممكن است استفاده شود

هر جراح و متخصص مغز و اعصاب خوب نياز به يك چكاپ كامل براي پيدا كردن عضلات و اعصاب آسيب ديده دارد تا مشخص شود چه نوع عمل جراحي براي اين بيماري بهترين است. تجزيه و تحليل راه رفتن ممكن است بخشي از اين امتحان باشد.

پزشكان در مورد بهترين سن براي كودكان براي عمل جراحي فلج مغزي توافق نظر ندارند. برخي ممكن است جراحي را در سنين جواني پيشنهاد كنند در حالي كه ديگران ممكن است درمان هاي ديگر را قبل از عمل جراحي پيشنهاد كنند. با استفاده از اين فرم اطلاعات جراحي مي توان تصميم گرفت كه چه چيزي مناسب فرزند شما مي باشد.

جراحي اغلب براي ماهيچه پاها استفاده نمي شود. جراحي براي تغيير شكل بازوي حامل خطرات مربوط به آسيب هاي حسي است. گاهي اوقات از دارو و يا درمان فيزيكي براي به تعويق انداختن يا جلوگيري از عمل جراحي، استفاده مي شود.